Adventsbrief 2021

+

Beste familieleden, leden van de aanbiddings –en
gebedskring, weldoeners en vrienden,

Als wij Kerstmis vieren, is Sint Joseph meeestal een figuur op de achtergrond. Toch is hij degene aan wie God zijn grootste schatten, Jezus en Maria, heeft toevertrouwd. Daarom deze keer extra aandacht voor hem, vooral nu de Heilige Vader al op 8 december 2020, het toen komende jaar heeft uitgeroepen tot het jaar gewijd aan de Heilige Joseph, patroon van de huisgezinnen, patroon van het geestelijk leven, beide titels zijn belangrijk voor u en voor ons want zij geven aan welke werkzaamheid Sint Joseph in het geloofsleven behartigt.  

Sint Joseph is patroon van het huisgezin. Wij krijgen vaak vragen over de geloofsopvoeding van kinderen, men vindt dat moeilijk en heeft dat zelf vaak niet gehad. Maar die geloofsopvoeding begint al heel vroeg terwijl het kindje op de schoot van papa of mama zijn hapjes krijgt toegediend bidden daarvoor papa en mama eerst een gebedje met kruisteken, dat is het eerste ritueel wat uit kan groeien tot een heldere beleving van het geloof. Als het groter wordt en in de kinderstoel zit zeggen de ouders: “eerst bidden…in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest”, enz.

Het Evangelie zegt ons heel weinig over de houding van Sint Joseph. Bij het aankondigen van het Sint Josephjaar geeft Paus Franciscus hem de titels: tedere Vader, liefhebbende Vader, geliefde Vader, gehoorzame Vader, aanvaardende Vader, enz. Jezus heeft van Maria en Sint Joseph zijn eerste gebedjes geleerd en is blijven bidden. Zo heeft Hij geleerd contact met zijn Vader te houden, zijn Vader in de hemel, Die ook onze Vader is. En zijn wil te doen: “Tijdens de verborgen jaren in Nazareth leerde Jezus in de school van Joseph de wil van de Vader te doen. Die wil zou zijn dagelijks voedsel worden. Zelfs op het moeilijkste moment van zijn leven, in Getsemane, koos Jezus ervoor om de wil van de Vader te doen en niet die van zichzelf”[1].
 

Het gebed van het begin wat onderhouden blijft, laat mensen, jong of oud, uitgroeien tot een blijvend persoonlijk contact met God Onze Vader. Het neemt eenzaamheid weg want er is altijd een geestelijk zintuig wat dit contact registreert en waardoor wij net als Sint Joseph, onze weg leren kennen die God met ons van plan is. Zoals Sint Joseph dat in sterke mate heeft ervaren, zijn wij ook in staat die weg waar Gods Wil ligt te bewandelen. Dat geeft veel zekerheid in ieder mensenleven en veel geluk. 

Sint Joseph is ook patroon van het Geestelijk Leven. Dat leven van het persoonlijk contact door middel van het gebed kan uitgroeien tot een ervaarbare keuze waar Gods wil voor mij ligt. Daarin ligt mijn geluk ook verborgen en kan ik voor anderen geluk uitstralen en betekenen. Het is niet belangrijk of ík iets leuk vind, maar wat God van mij vraagt. Deel ik mijn mogelijkheden met anderen, dan maakt dat gelukkig.  “Joseph vond het geluk, niet slechts in zelfopoffering maar in zelfgave. In hem zien we nooit frustratie, maar alleen vertrouwen. Zijn geduldige stilte was het voorspel van concrete uitdrukkingen van vertrouwen.

Elke ware roeping wordt geboren uit de gave van zichzelf, die de vrucht is van volwassen opoffering. Het priesterschap en het gewijde leven vereisen ook deze volwassenheid. Wat onze roeping ook is, tot het huwelijk, het celibaat of de maagdelijkheid, onze zelfgave zal niet tot vervulling komen als die stopt bij opoffering”.

Om het gebedsleven te onderhouden, het geestelijk of wel innerlijk leven genoemd, heeft de Kerk ook de Sacramenten waardoor wij gevoed worden met Gods genade en Gods licht. Behalve de initiatie-sacramenten: Doopsel en Vormsel, zijn vooral belangrijk de Eucharistie en het Sacrament van de Verzoening. “Het  is zo belangrijk om Gods barmhartigheid te leren kennen, in het bijzonder in het Sacrament van Verzoening, waar we zijn waarheid en tederheid ervaren. Wij weten dat Gods waarheid niet veroordeelt,
maar ons verwelkomt, omarmt, ondersteunt en vergeeft. Die waarheid verhoudt zich altijd tot ons zoals de barmhartige vader in de parabel van Jezus”. “Als we niet in het reine zijn gekomen met onze eigen geschiedenis, zullen we niet in staat zijn om ook maar één stap vooruit te zetten, omdat we altijd gegijzeld zullen blijven door onze verwachtingen en de teleurstellingen die erop volgen.
Alleen de Heer kan ons de kracht geven die nodig is om het leven te aanvaarden zoals het komt, met alle tegenstrijdigheden, frustraties en teleurstellingen van dien”.

 Op 19 maart vierden de zusters Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matara de 30^e stichtingsverjaardag van de contemplatieve tak van hun Instituut. Piep jong t.a.v. de Benedictinessen! Die stammen van rond het jaar 500 en hun Instituut van de Altijdurende Aanbidding van het Heilig Sacrament werd op 1653 op de oude stam geent. Dit verschil bestaat in het samen wonen niet. Want wij streven hetzelfde doel na, namelijk in stilte, eenzaamheid en gebed God zoeken, aanbidden

en eerherstel brengen.

Diezelfde dag heeft zuster Maria fit Porta Christi haar eeuwige geloften afgelegd. Haar ouders en familie uit Peru konden niet aanwezig zijn vanwege de coronabepalingen, maar er was een online verbinding met de feestzaal in Peru, waar de plechtigheid van de Kerk gevolgd kon worden zodat wij één feest vierden
op en neer Peru-Valkenburg.

Ook
de zusters Benedictinessen vierden bescheiden maar hartelijk de 90^e
verjaardagen van 3 zusters: Moeder Scholastica, zuster Christine en zuster Regina (die op 25 december haar 90^e verjaardag hoopt te bereiken). Alle zusters maken het goed en zetten zich waar zij kunnen in voor de werkjes die in huis gedaan moeten worden. Zij doen dat nog met veel plezier; ook onze zuster Gertrudis, onze oudste zuster van 92, maakt het goed en heeft altijd een goed humeur, maar kan ons ook duidelijk zeggen waar wij tekort schieten.

Op het feest van het Heilig Hart was de feestdag voor onze zuster Joanne, de 70^e verjaardag van haar professie. Dat is in Regina Pacis gevierd tot grote dankbaarheid en vreugde van de jubilaresse en ons allen.

In februari hadden wij de vreugde een nieuwe zuster Dienares, zuster Mary Mother of Church in onze communiteit te ontvangen. Zij maakt het heel goed. In juni mochten wij deelnemen aan de stichting van de Dienaressen in Litouen in de persoon van onze zuster Maria del Crucificado die 6 jaar bij ons is geweest. Wij wensen haar ook in Litouen een goede tijd toe.

Gedurende het jaar zijn er tussen de toegestane tijden door veel retraites gegeven. Op die manier mogen wij mensen helpen bij de vormgeving van hun geestelijk leven. Zo zijn er ook 2 groepen voorbereid voor de Mariatoewijding, en daarna vroegen zij ons om meer geestelijke vorming, daarvoor zijn iedere maand op zondagavond bijeenkomsten gegeven. 2 maal hebben wij een groep vrijwilligers bij ons gehad, eenmaal een groep jongeren die met veel enthousiasme hun werk in de tuin deden en daarna ook veel belangstelling toonden voor het kloosterleven.  Ook dames die retraites gevolgd hadden, kwamen terug voor het wassen van de vele ramen die de Priorij rijk is, en om de spreekkamers een grote beurt te geven.

Ook zijn wij zeer dankbaar voor de vrijwilligers die op vaste tijden een deel van de tuin bijhouden.

 In de loop van het jaar, hebben wij veel intenties van u ontvangen en aan Onze Heer in het Heilig Sacrament aangeboden. Ook uw dierbare overledenen zijn wij niet vergeten. Dagelijks vermelden wij uw zorgen en uw overledenen in ons gebed.

Op de 1e zaterdag van iedere maand wordt voor de levende en overleden leden van de Gebedskring om 9 u. onze H. Mis opgedragen. Op woensdag 2 februari 2022 is de H. Mis om 10 u., tot intentie van alle leden: het is dan de 62e stichtingsdag van de Gebedskring.

Onze Kerstviering begint vrijdagavond 24 december a.s. om 19 u. De nachtmis begint rond 20 u. Ook hiervoor nodigen wij u van harte uit voor zover de coronamaatregelen dit zullen toelaten.

Met dankbaarheid jegens God en u om alle goedheid en hartelijkheid die wij steeds van u ontvangen, wensen wij u een Gezegend Kerstfeest en voor het komende Nieuwe Jaar 2022 bijzonder de bijstand van Sint Joseph die ons zoveel te leren heeft.